dinsdag 25 juli 2023

Schoon & haaks [afl. 45]

 SCHOON & HAAKS [AFL. 45]

 In De Parelduiker staat vanaf nummer 2 van de jaargang 2014 de rubriek ‘Schoon & haaks’ waarin ik publicaties van privédrukkers en marginale uitgevers bespreek. In de vijfenveertigste aflevering (2023, nr. 3) staan recensies van de volgende boeken:

 

·        [Jan Engelman], Een Dom en de stad rondom. Acht wandelingen door historisch Utrecht. Utrecht: Salon Saffier, 2023.

·        Clare Lennart, Dwalen door een paradijs. Een keuze uit niet eerder gebundelde columns ‘Van Tijd tot Tijd’ in het Utrechts Nieuwsblad. Utrecht: Salon Saffier, 2022.

·        J.M.A. Biesheuvel, Twee brieven aan Karel van het Reve. Woubrugge: Avalon Pers, 2023.

·        Philip Larkin, Seven poems. Zeven gedichten. Vert. Peter Verstegen. Woubrugge: Avalon Pers, 2022.

·        Requiem voor een boerderij. Zes Letse gedichten. Vert. Jan Paul Hinrichs. Woubrugge: Avalon Pers, 2023.

·        Jeff Schmitz, Luxemburg und die Niederlande. Geschichte(n) luxemburgisch-niederländischer Begegnungen im Spiegel einer literatur- und kulturhistorischen Spurensuche. Mersch: Centre national de littérature, 2022.

·        Jorge Luis Borges, Everness. Sonnetten. Vert. Paul Claes. Amsterdam: HetMoet, 2022.

·        Oscar Wilde & Lord Alfred Douglas, Two loves. Twee liefdes. Gedichten en brieven. Vert. Maarten Asscher & Gerlof Janzen. Amsterdam: HetMoet, 2023.

| Zie verder: Jan Paul Hinrichs, ‘Schoon & haaks’, De Parelduiker 28 (2023), nr. 3, pp. 71-76.

 

zondag 23 juli 2023

Aad van Maanen: Een wandeling langs Leidse boekhandels (Recensie)

WANDELING LANGS LEIDSE BOEKHANDELS

Het lijkt een gewoonte uit voorbije tijden: boekhandelaren die hun etiket in een band plakken. Het was een vorm van reclame en bij fanatieke handelaren misschien ook van heimelijke bezitsdrang: een afgestaan boek bleef zo toch nog een beetje van de verkoper. Boekhandelsetiketten zijn ook bronnen van kennis: van adressen en, via de verschijningsjaren van de boeken waarin ze zijn geplakt, de tijd waarin boekhandels bestonden. Aad van Maanen, sinds 1981 eigenaar van antiquariaat Klikspaan aan de Hooglandse Kerkgracht in Leiden, is al vroeg begonnen etiketten te verzamelen, dat wil zeggen ze boven de fluitketel uit de boeken te stomen. Zijn unieke verzameling omvat momenteel ruim 22.000 etiketten van boekwinkels uit de hele wereld (zie www.boekhandelsetiketjes.blogspot.com). Leiden en omgeving vormen de basis: ‘In de jaren negentig heb ik samen met mijn vrouw álle adressen van boekhandels (ook voormalige) in Zuid-Holland bezocht om  mijn verzameling met recente exemplaren uit te breiden. Het was fascinerend om te zien op welke plekken in een ver verleden boekhandels gevestigd waren. […] Ook op fietsvakanties werd bij iedere boekhandel afgestapt.’ Aldus Van Maanen in Een wandeling langs Leidse boekhandels, een uitgave van antiquariaat Klikspaan, al jaren bekend door bibliofiele nieuwjaarsuitgaven. Per boekhandel zijn in alfabetische volgorde etiketten afgedrukt, tezamen met wat informatie over geschiedenis en eigenaars.

Uitgangspunt is Van Maanens verzameling: alleen boekhandels zijn opgenomen waarvan een etiket aanwezig is. Grote boekhandels als De Slegte, Mayflower en Van Stockum (inmiddels gesloten in Leiden) ontbreken zo even goed als een kleintje uit het verre verleden als de linkse boekhandel Oktober van levende stadslegende Ben Walenkamp (zie 2019/1). Daar staat veel tegenover. Het boek brengt herinneringen naar boven naar winkels uit het verleden waarvan de lezer de naam of het bestaan al weer was vergeten. Zo herrijzen de linkse boekhandels Manifest, Ruward en Van Caspel. Ik weet niet meer over wie van de drie ooit iets werd gefluisterd over sympathieën met de Baader-Meinhof-groep. Ook Atleest, nog bestaand en gespecialiseerd in oude culturen, blijkt vroeger een links bolwerk te zijn geweest. Van Maanen registreert het voormalige antiquariaat van Brill aan de Nieuwe Rijn, te deftig en geleerd om zo maar op een doordeweekse dag binnen te stappen maar een fenomeen door de maandelijkse grabbelmarkt op zaterdagochtend (zie 2021/2), waarop de meest morsige en fanatieke boekengekken afkwamen en onder klanken van Mozart en Bach handgemeen inderdaad op de loer lag. En wat leuk Lodewijk van Paddenburgh tegen te komen, nog altijd residerend in zijn romantische fotoboekenantiquariaat in de Diefsteeg, waar de passant met de blik op een rommelig keukentje voor de etalage draalt, niet wetend een boekhandel, ex-boekhandel of huiskamer binnen te lopen. Van Maanen, in zijn nuchtere stijl, hangt aan hem een geruststellende bekentenis op: ‘Van Paddenburgh gaat, naar eigen zeggen, tot zijn dood door met de handel. Daarmee voel ik sterke verwantschap.’ Bijzondere aandacht heeft Van Maanen voor de interessantste Leidse boekhandel ooit, Ginsberg, waar hij zelf in de jaren zeventig werkte. De zaak was opgericht door Holocaust-slachtoffer Jacob Ginsberg (1886-1943) en voortgezet door diens zoon Jaap (1925-1993). Het is niet vermeld in dit boek, maar een stolperstein voor Ginsberg is in de maak voor de stoep voor zijn voormalige boekhandel op het Kort Rapenburg.

Van kaft tot kaft is dit een verrukkelijk boek vol verzamelplezier en informatie, ook voor boekenliefhebbers die over Leidse boekhandels niets weten. Het verbergt ook een aardigheid: Van Maanen plakte onder het colofon in elke uitgave twee originele etiketten uit zijn verzameling die dus 200 stuks armer is geworden. Zo kreeg ik er een van Van Velzen, de fameuze boekbinder op het Rapenburg: ook voor Leidse binders en leesbibliotheken maakt Van Maanen ruimte. Zo zal elk exemplaar weer anders zijn en ook verschillen van de eerste druk van dit boek die in een oplage van 50 exemplaren eerder dit jaar bij De Carbolineum Pers verscheen.

Aad van Maanen, Een wandeling langs Leidse boekhandels. Leiden: Antiquariaat Klikspaan, 2022. 2de druk. 216 pp. 100 ex. € 35 (maanen@antiqklikspaan.demon.nl)

| Eerder verschenen in de rubriek 'Schoon & haaks', De Parelduiker 27 (2022), nr. 3, pp. 71-72.

Jack van der Weide (red.): Dossier Tristan (Recensie)

TRISTAN OP DE KRAKERSRADIO

Het is bekend bij oude rockers en popmusici: decennia later nog eens de bühne op met de band. Dit voorjaar zagen we het in Den Haag met Supersister. Een boek over een oud literair tijdschrift komt ook voor, maar zelden gemaakt door de redactie van weleer. Het gevaar bestaat dat dan met terugwerkende kracht een mythe wordt gecreëerd waarvan indertijd niemand op de hoogte was, misschien ook de redactieleden niet. In ieder geval had ik nooit van een tijdschrift Tristan gehoord waarvan in de jaren 1987-1988 vier nummers verschenen in Nijmegen. Vijfendertig jaar later verschijnt Dossier Tristan, een collage oude en nieuwe teksten over, uit en rondom het tijdschrift, aldus een aanbevelingstekst, die ‘korte maar hevige opflakkering van literair talent gekoppeld aan jeugdige overmoed. De drie redacteuren van Tristan – Chrétien Breukers, Rob van Erkelens en Jack van der Weide – staken de koppen weer bij elkaar, stoften oude mappen af, riepen voormalige strijdmakkers te hulp en maakten een boek dat bij velen de rillingen over de rug en de tranen over de wangen zal doen lopen.’ Zover gaat het bij mij niet, maar dit is een intrigerend en origineel boek. Net als het tijdschrift van weleer is het een eigen beheer uitgave, alleen veel dikker dan alle nummers samen. Het begint met een foto van de redacteuren, met ijdele verliteratuurde kapsels, die lijken op novicen uit de Stefan George-clan. Het eerste nummer doet aan plaatsbepaling: ‘Zijn wij post-modern? Misschien. Zijn wij post-punk? Opnieuw: misschien. Zijn wij neo-decadenten, neo-romantici of nouveau-realisten? Het valt nauwelijks te noemen, dat is ook niet nodig.’

Het hilarische hoogtepunt van het boek is de geheel uitgeschreven tekst, inclusief versprekingen, aarzelingen en interrupties, van een radio-interview met de redactie uit 1987. De uitzending was op Radio Rataplan, een zender in krakersbolwerk De Pontanus in Nijmegen. Zulke radio is natuurlijk spoorloos verdwenen, maar jaargenoot Nederlands en antiquaar van nu Fokas Holthuis nam de uitzending op de cassetterecorder op én bewaarde het bandje. De ster is interviewer Berend Immink, nog altijd eigenaar van het Nijmeegse antiquariaat Verzameld Werk, die door zijn begripsvolle en aandachtige houding (wel vaak met ‘Mm’) wat mij betreft een voor ‘discourse analysis’ rijpe klassieker heeft gegenereerd over een jonge, ambitieuze en onzekere studentenredactie. Hij vraagt naar de Wagneriaanse tijdschrifttitel: ‘Maar het is in ieder geval ook… barstensvol pathos hè?’ CB: ‘Ja, precies.’  BI: ‘Wagner.’ RE: ‘Dus ja, je kan niet ontkennen dat wij enige pathetiek mee…’ JW: ‘Wij schuwen de pathos niet.’ CB: ‘Wij zijn nog jong…’ RE: ‘Ja, we kunnen altijd oud worden en dan wordt het vanzelf minder, niet waar, dan wordt het allengs soberder…’ BI: ‘De ziekte die mildheid heet – of niet? [allen lachen en praten]. Even een muziekje draaien?’ Vervolgens schalt een fragment uit Wagners opera Tristan und Isolde over de krakersradio.

Jack van der Weide (red.), Dossier Tristan. Nijmegen 2022. 344 pp € 29,95 (jackvanderweide@gmail.com)

| Eerder verschenen in de rubriek 'Schoon & haaks', De Parelduiker 27 (2022), nr. 3, pp. 72-74.