J.M.A. BIESHEUVEL 'BELAZERT' KAREL VAN HET REVE
Karel van het Reve (1922-1999) is onderwerp van de onlangs bij Prometheus verschenen biografie De zelfdenker door historicus Willem Melching: een vooruitgang na de vroege poging van Ger Verrips (2004), alleen al omdat veel meer archiefmateriaal is gebruikt. Wel lijken geen Russischtalige documenten geraadpleegd. De toon is ook ongewoon familiair: Van het Reve wordt consequent, tot in de noten, als knuffeldier ‘Karel’ genoemd. Hij figureert hier vooral als publiek intellectueel en het trotse, boven de minste kritiek verheven bezit van hoofdstedelijke columnisten die hun openingsformule ‘Karel van het Reve heeft eens gezegd…’ tot vervelens toe aanleverden als bewijs van goede smaak. Wat waren evenwel de bronnen van Van het Reve zelf? Schopenhauer wordt genoemd, maar stilistische en literair-historische aspecten komen verder weinig aan bod. De kwalificatie ‘zelfdenker’ is ook niet onomstreden. Het bevreemdt dat Melching zelfs in de literatuuropgave het boek van kinderpsychiater Flip Treffers negeert, waarin deze collega Van het Reve van plagiaat beschuldigt (zie 2015/2). Tegelijkertijd doet Melching Van het Reve tekort: zo lezen we weinig over zijn vertaalwerk, inclusief de in kranten uitgevochten vetes met Charles B. Timmer. De Leidse kant van zijn activiteiten – een kwart eeuw hoogleraarschap – blijft tamelijk onderbelicht. Er staat weinig over zijn wetenschappelijke activiteiten, de inhoud van zijn colleges, het coachen van vertalers of over zijn rol als vakgroepsvoorzitter. Hoe dan ook, deze deelbiografie bevat ook heel wat onbekends: uit Van het Reves BVD-dossier, over sollicitaties in Engeland en zijn verblijven in de Verenigde Staten. De jonge Van het Reve leek ook ambitieuzer dan gedacht. Een volgende biografie zal wel over Van het Reve als schrijver en slavist gaan. Van Oorschot komt ondertussen met Karel van het Reve voor beginners en gevorderden, een herdruk van bekend werk. Actueler was een deel correspondentie of ongebundeld werk geweest. Er zijn talloze stukken die niet in het zevendelige Verzameld werk staan. Daarom is het goed dat Jan Keijser met zijn Avalon Pers Twee brieven van J.M.A. Biesheuvel aan Karel van het Reve heeft gedrukt. Ze stammen uit 1972 en tonen een enigszins verwarde Biesheuvel die in de ene brief claimt ten onrechte vijf euro van Van het Reve te hebben geleend (‘Ik heb zonder schuldgevoel mijn beste vriend belazerd!’), en in de andere zegt f 500,- voor de Alexander Herzen-stichting bij te sluiten: ‘Is te dom om zelf dat girotje in te vullen.’ Wat is waar? Verder verschenen bij dezelfde pers Zeven gedichten van Philip Larkin en Requiem voor een boerderij, een minibloemlezing Letse poëzie met het omslag toepasselijk in het stemmige donkerrood van de Letse vlag.
J.M.A. Biesheuvel, Twee brieven aan Karel van het Reve. 2023. 3
pp. 140 ex. € 10 | Philip Larkin, Seven poems. Zeven gedichten. Vert.
Peter Verstegen. 2022. 23 pp. 60 ex. € 25 | Requiem voor een boerderij. Zes
Letse gedichten. Vert. Jan Paul Hinrichs. 9 pp. 60 ex. € 15 (uitgaven van
de Avalon Pers, Woubrugge avalonpers@hetnet.nl)
| Eerder gepubliceerd in de rubriek 'Schoon & haaks' in De Parelduiker 28 (2023), nr. 3, pp. 73-74.
