Deze rubriek mopperde wel eens dat uitgeverij Vleugels (voorheen
Studio 3005) onbekende Franse auteurs zonder enige introductie uitgeeft. Een
bewuste keuze zal dat niet zijn. Guillaume
Apollinaire (1880-1918) heeft minder introductie nodig, maar het is plezierig
dat de onvermoeibare Paul Claes (1943) enige toelichting geeft bij zijn
tweetalige uitgave van de Poèmes
secrètes. Het gaat om hartstochtelijke, wellustige gedichten die Apollinaire
in het najaar van 1915 schreef aan zijn kortstondige verloofde Madeleine Pagès.
Als soldaat had hij haar in de trein ontmoet toen zij terugging naar Oran,
Algerije, waar ze als lerares werkte. Hij schreef haar anderhalf jaar dagelijks.
Wie bij Appollinaire aan moeilijke gedichten
denkt, komt bedrogen uit. Deze poëzie biedt heldere erotische beeldspraak, met
de oorlog op de achtergrond: ‘En onze monden worden twee batterijen die elkaar
beantwoorden’. Soms is Apollinaire misschien zelfs te duidelijk: ‘En ons
huwelijk is een eeuwige paring / Je haardos is de tent waarin ik wil schuilen /
Je benen zijn de triomfboog waardoor ik als overwinnaar rijd.’ In ieder geval
hield Madeleine integrale publicatie van Apollinaires brieven aan haar tegen. De
eerste ongecensureerde uitgave verscheen pas in 2005. Over receptiegeschiedenis
lezen we altijd graag: dat Ernst van Altena de gedichten deels vertaalde naar
een clandestiene uitgave uit 1949. Maar Claes vertaalt ze nu compleet.
Guillaume Apolinnaire, Poèmes secrets. Geheime gedichten. Vert. Paul Claes. Bleiswijk:
Vleugels, 2016. 47 p. € 21,50 (Van ’t Hoffstraat 27, 2665 JL Bleiswijk info@uitgeverijvleugels.nl)
| Eerder verschenen in de rubriek 'Schoon & haaks', in De Parelduiker 21 (2016), nr. 4, pp. 65-66.
