zondag 24 november 2013

Atanas Daltsjev: Gedicht (2) (Vertaling)

ATANAS DALTSJEV

AAN EEN VRIEND

Jij, zeg je, kocht in een dorp zo’n huis
dat door de bewoners is verlaten,
en vanaf nu zal je rustig kunnen werken,
ver weg van de stad en de stadse haast.

Vriend, ik verbaas me over je vergissing:
met jouw geweten vind je daar geen rust.
Ontvolkte plaatsen kennen geen rust,
vol geesten is elk oud huis.

De krakende houten trappen die je repareert,
kraken niet door houtwormen maar door stappen
en wat je voor windgeloei in de schoorsteen houdt,
is het wanhopige wenen van verweesde zielen.

En spoedig, in een van je lange nachten,
zo voorvoel ik, zal je ze bij volle maan
over het verlaten erf zien terugkeren
naar het ouderlijk huis dat jij van hen hebt geroofd.

1976
 
Uit het Bulgaars vertaald door Jan Paul Hinrichs
 
 
| Eerder gepubliceerd in Atanas Daltsjev, Ontvolkte plaatsen, vert. Jan Paul Hinrichs (Oegstgeest: Stichting De Lantaarn, 2006, 2de druk), p. 7.

| Klik op het label hieronder voor een overzicht van meer berichten op dit blog over Atanas Daltsjev en andere Bulgaarse auteurs.