zaterdag 3 november 2018

Frans Erens: In Spanje (Recensie)

FRANS ERENS IN SPANJE EN WÜRZBURG
 
Mr. Frans Erens (1857-1935) reisde in mei 1894 met de schilderende vader en zoon Jozef (1824-1911) en Isaäc (1865-1934) Israëls naar Spanje. Jozef deed in 1899 verslag in het reisboek Spanje, een reisverhaal dat in 1989 is heruitgegeven. Stichting Os Moddersproak herdrukt het boek opnieuw als In Spanje, met Frans Erens. Bezorger Jean Frins voegt Erens’ recensie van het boek uit 1899 toe, alsmede zijn exposé over Israëls junior uit Litteraire wandelingen (1906) en zijn eigen Spaanse reisschetsen uit de tweede druk van Vervlogen jaren (1958). Het gaat om een collage van reeds verspreid beschikbare zaken, waarvan Erens’ Spaanse schetsen het aardigst blijven: ‘Het ernstige discrete en stille is een karaktertrek der Spanjaarden. In de grote koffiehuizen of op straat heb ik in Madrid nooit horen lachen, veel minder schreeuwen. […] De Hollandse studentikoziteit en joligheid zijn helemaal niet te vinden. […] Verkeerd van de Spanjaard is, dat hij de vreemdeling dikwijls uitlacht, maar zijn lach is stil, het is steeds de lach van een diplomaat. Hij heeft daarin een overeenkomst met de Hollander; doch, als een Hollander de vreemdeling uitlacht is zijn lach niet die van een diplomaat.’ Zo’n uitgave houdt de formidabele schrijver Erens actueel.  
     Nog meer gebeurt dat in De burgemeester, een bloemlezing ongebundelde De Nieuwe Gids-bijdragen van Erens uit de jaren 1892-1929. Hoogtepunt is de weemoedige schets uit 1922 van Würzburg, waarover  de ‘trieste sluier’ van ‘Duitsland-na-de-oorlog’ hangt. De Limburgse aristocraat en fijnproever neemt ons verleidelijk mee uit eten: ‘Ga naar dat restaurant in dat oude afgelegen straatje, met dat ijzeren gesmede uithangbord. Ga die kleine deur binnen, gij moet nog een trede dieper afdalen […]. Sneeuwwit tafellaken glanst u tegen en het kristal flikkert in het schemerig gedempte licht […]. ’ Het titelverhaal bevat een portret van een corrupte Limburgse burgervader, omgeven door profiteurs. Erens doet hier wat opgelegd leuk, maar hij publiceerde het verhaal in 1912 dan ook onder het pseudoniem Richard Savels. Pas na zijn dood bleek dat hij de auteur is.
     Onverminderd gewenst blijft een nieuwe, weloverwogen editie van Erens’ nagelaten klassieker Vervlogen jaren, waarvan de liefhebber nog altijd drie drukken (de laatste van 1989) in bezit moet houden die hemelsbreed van elkaar verschillen. Frins classificeert Harry G.M. Prick, de bezorger van twee van deze uitgaven, als ‘de verdienstelijke publicist en Tachtiger-vorser’. Het verhaal ‘De burgemeester’ wilde deze niet heruitgeven, omdat de ‘vilein-satirische tekst’ niet paste ‘in het door Prick van Erens opgeroepen beeld’. Toch wil ik Pricks tekstuele en literair-historische voetnoten aanbevelen aan Frins, die ten behoeve van ‘leerlingen van middelbare scholen’ zelf vooral grossiert in Wikipedia-achtige verklarende voetnoten over gemeengoed, tot over de Rhône aan toe. Of lezen onze scholieren tegenwoordig weer Erens, maar kennen ze zo’n rivier niet?

Jozef en Isaäc Israëls, In Spanje, met Frans Erens. 2017. 189 pp. € 12,50. Frans Erens, De burgemeester. Bloemlezing van ongebundeld gebleven teksten uit De Nieuwe Gids. 2017. 88 pp. € 10 (Uitgaven van Os Moddersproak, Brikkebekker 10, 6372 DP Landgraaf fanmoddersproak@yahoo.com)
 
| Eerder verschenen in de rubriek 'Schoon & haaks', De Parelduiker 22 (2017), nr. 5, pp. 74-75.