donderdag 5 maart 2020

Nick ter Wal: De schrijfmachine (Recensie)


FERDINAND LANGEN GEPORTRETTEERD

Zijn pseudoniem doet vermoeden dat hij een Duitse emigrant was. Maar toen Ferdinand  Langen (1918-2016), schuilnaam van Egbert Pannekoek, enige jaren geleden overleed, was hij de oudste schrijver van Nederland. Zijn romans en verhalen, met vlotte titels als Hélène in het heelal, Wacht even, Brasem en Morgen kom ik terug verschenen van de jaren veertig tot begin jaren zestig bij De Bezige Bij, Meulenhoff en De Arbeiderspers en verkochten goed. Met Simon Carmiggelt en Annie M.G. Schmidt trad Langen op in uitverkochte zalen. Blogger, antiquaar en margeuitgever Nick ter Wal (1983) schreef voor de Hendrik de Vries-reeks van uitgeverij Passage een boekje dat ons bijpraat over Langen die woonde in het Gooise Laren. Ter Wal memoreert zijn contacten met Langen sinds 2008. Hij tikte zijn boekje De schrijfmachine op de Smith Corona die hij van Langen erfde. De aanschaf was volgens hem geïnspireerd door de schrijfmachine die Langen op het Antwerpse bureau van Willem Elsschot had gezien. De reis dankte hij aan regelneef en hoofdredacteur van de Haagse Post Leo van Breen (zie De Parelduiker 2019/1). Inzage in uitgeverscorrespondentie leert Ter Wal dat Langen ‘erg goed was in het verkopen van beloftes en het verzinnen van smoezen’. Er bestaat een ‘schaduwoeuvre van spooktitels’: boeken die nooit verschenen, maar waarvoor Langen wel voorschotten incasseerde. Het lijkt geen wonder dat Langen begin jaren zestig zijn literaire carrière opgaf en in de reclamewereld terecht kwam, waar hij opklom tot creative director bij topbureau Van Maanen, Ogilvy & Mather. Veel wijzer over Langens boeken worden we niet: een bibliografie van de boekpublicaties had niet misstaan. Het resultaat is het verhaal over een biograaf op zoek naar een onderwerp en een onderwerp op zoek naar een biograaf: ‘hij was ervan overtuigd dat zijn werk aan kwaliteit niks had ingeboet.’ Of dit een opmaat is voor een echte biografie?  Ook zonder dat vooruitzicht schreef Ter Wal vaardig een portret dat Langen weer enigszins oprakelt uit de vergetelheid.

Nick ter Wal, De schrijfmachine. Portret van Ferdinand Langen. Groningen: Passage, 2018. 57 pp.  € 14,50 (info@uitgeverijpassage.nl)

| Eerder gepubliceerd in de rubriek 'Schoon & haaks' in De Parelduiker 24 (2019), nr. 2, p. 74.