donderdag 1 december 2022

Diederik Gerlach: Jazzkarton (Recensie)

JAZZVERHALEN VAN DIEDERIK GERLACH

Platenhoezen vormen een hardnekkig fenomeen. Ik heb geen grammofoon meer, maar bewaar vanwege de hoezen oude popplaten, zonder ooit de muziek anderszins nog te beluisteren: Ceremony van Spooky Tooth, Ín the Court of the Crimson King van King Crimson, Hot Rats van Frank Zappa enz. Misschien moet die gehechtheid dieper worden gezien: trouw blijf je ook aan de momenten op duistere, bewierookte zolderkamers dat je voor het eerst met deze muziek in aanraking kwam. Met de hoes begon de inwijding in een nieuwe werkelijkheid. Het ging hierbij steeds om popmuziek. Jazz speelde geen rol. Toch koos kunstenaar en leeftijdsgenoot Diederik Gerlach (1956), eerder in deze rubriek (2021/1) present met een boek over de oorlogstijd van zijn vader, tegen de tijdsgeest in al vroeg voor jazz. Inspiratie kwam niet van een klasgenoot, maar van een oom. In Jazzkarton presenteert hij afbeeldingen van vierentwintig kartonnen, elk met hun verhaal, want ‘Vorfreude steeg pas echt bij een stijlvast album van dik karton.’ Gerlach strooit met pikante informatie: zo speelde Chet Baker met jazzpianist Romano Mussolini (‘zoon van’) en gaf tenorist Ben Webster in 1973 zijn laatste concert in het Leidse jazzcafé De Twee Spieghels van Ben Walenkamp. Connaisseur Gerlach geeft aardige typeringen, zoals van John Coltrane’s sopraansaxofoon op het album My Favourite Things (1961): ‘het kruidige, oriëntaalse geluid steekt schitterend af tegen de quartal voicings van McCoy Tyner.’ Het dubbelportretje van pianist Dave Brubeck en altsaxofonist Paul Desmond stelt bondig: ‘Des en Bru, onverslaanbaar in de combinatie: ze speelden niet alleen contrapuntaal, ze wáren elkaars contrapunt.’ Dit is een boekje over jeugdliefdes die je niet ontrouw kunt worden. Typeringen verraden wel het inzicht van latere jaren, ook kennis van jazzbiografieën die vaak te vroeg afsloten via autocrashes, drugs en alcohol. Diederik Gerlach en uitgever Frank van den Ingh hebben een nostalgische ader aangeboord. De magie van karton lijkt rijp voor een serie waarvan dit avontuurlijk en kleurrijk vormgegeven boekje postuum nr. 1 wordt. Wie schrijft R&B-karton of Blueskarton? Genres mogen verschillen, onderliggende sensaties niet.

Diederik Gerlach, Jazzkarton. Leiden: Fragment, 2021. 55 p. € 22,50 (uitgeverijfragment@gmail.com)

| Eerder verschenen in de rubriek 'Schoon & haaks', De Parelduiker 26 (2021), nr. 5, pp. 73-74.