Anatoli Steiger: Gedicht (Vertaling)

ANATOLI STEIGER

*

Iedereen kent dat bij het afscheid:

het lange zware zwijgen.
Iets is er nog niet gezegd…
een belofte? Hoeveel beloften
men mij deed… Hoeveel deed ik er.

O, vergeefs spaart het hart heimelijk,

koestert jaloers
dat meest kwellende bij iedereen: ervaring…
Alleen die misleidt ons niet.

Het belangrijkste is: jezelf niet bedriegen.

Alleen geloven in die dag en dat uur.

Elke keer als was het voor altijd afscheid nemen,

als was het voor altijd afscheid nemen elke keer…

Uit het Russisch vertaald door Jan Paul Hinrichs

| Eerder gepubliceerd in Europese nacht: gedichten van Ivan Boenin, Vladislav Chodasevitsj, Georgi Ivanov, Dovid Knut, Boris Poplavski en Anatoli Steiger, vertaald door Jan Paul Hinrichs (Leiden: Plantage, 1996³), p. 39.

Zie verder over Anatoli Steiger: Jan Paul Hinrichs, Verbannen muze. Vijftien essays over schrijvers van de Russische emigratie (Leiden: De Slavische Stichting, 1990), pp. 139-145.