dinsdag 17 januari 2017

F. Roosdorp: Kinderen (Recensie)

F. ROOSDORP EINDELIJK HERDRUKT
 
Frits Roosdorp (1874-1898), pseudoniem van Frederik Schröder, stierf luttele weken na de publicatie van zijn enige boek, Kinderen. Jean Frins bezorgt nu de eerste herdruk, met de inleiding die Van Deyssel schreef voor een uitgave die in 1942 niet doorging bij uitgeverij Oceanus. Amsterdammer Roosdorp was een protegé van Frans Erens die Kinderen  beschouwde als een ‘goed, een zeer goed boek. Over zijn onderwerp het beste in onze literatuur.’ Dit kleinood had inderdaad al lang een klassieker kunnen zijn: beelden uit de alledaagse onbevangen kinderwereld, van gewone kinderen uit ‘lage huisjes van de nauwe straat’. Roosdorp maakt het leven heel teer, soms haast te pijnlijk om te lezen: hoe kleine Lien voor de spiegel staat,  hoe Miepie een pop aankleedt, kinderen bij een dood zusje staan, een meisje in een weeshuis afscheid van grootmoeder neemt: ‘De dorre, dikke deur werd toegebeukt, het slot doorknapte droog en hard de koude luidloosheid der gangen. […] Ze hield haar tranen koen en krachtig binnen, ze wou, ze wou niet huilen gaan….’

F. Roosdorp, Kinderen. Landgraaf: Stichting Os Moddersproak, 2015. 49 p. € 10 (Brikkebekker 10 6372 DP Landgraaf fanmoddersproak@yahoo.com).
 
| Eerder verschenen in de rubriek 'Schoon & haaks' in De Parelduiker 21 (2016), nr. 1, pp. 66-67.