Heeft de Franse dichteres Louise Labé (ca. 1524-1566),
bijgenaamd ‘La Belle Cordière’ (‘de mooie touwslagersvrouw’), bestaan? Het lijkt
ook haast te mooi: de schijnbaar beeldschone dochter en vrouw van een
touwslager die Latijn en Italiaans leerde en in Lyon een literaire salon hield.
In 2006 baarde Mireille Huchon opzien met haar boek Louise Labé: une créature de papier waarin
ze de stelling verdedigt dat achter Labé zich een aantal mannelijke dichters
uit Lyon verbergt. Velen blijven het oneens met haar maar de theorie duikt wel
steeds op. Helaas staat hier geen woord over in het nawoord van Piet Thomas (1929)
bij zijn vertaling van Labé’s Sonnetten,
evenmin als over de juist zo interessante receptiegeschiedenis. Zo is Labé
vertaald door Rainer Maria Rilke (die zelf ook door Thomas is vertaald, zie Het Getijdenboek, Ten Have, 2004). Ten
onzent vertaalde P.C. Boutens de
sonnetten van Labé in een uitvoerig door P.N. van
Eyck en Nijhoff besproken Stols-uitgave (1924), waarin hij melding maakt van
een ‘schemeratmosfeer van overmatigen lof en laaghartigen laster’ rond de
dichteres. Calvijn hield haar voor ‘een gemene hoer’. Op Boutens volgden andere
Nederlandse vertalingen. Rudolf Escher zette Labé op
muziek. Onlangs verscheen nog bibliofiel Sonnetten
(Editie in de Roozetak, 2012), waarin vertalingen van Rilke en Paul Claes naast
elkaar staan. Verder kunnen we alleen maar verheugd zijn over dit tweetalige
boekje waarmee Joan Ter Maten met zijn uitgeverij De Wilde
Tomaat een smaakvolle uitgavenreeks voortzet (zie De Parelduiker 2015/5). Thomas biedt gedegen vertalingen van alle
vierentwintig sonnetten van Labé: hartstochtelijke, trotse, dwingend
overkomende liefdeslyriek. Labé, vaak geportretteerd
als feministe avant la lettre, blijft immer
strijdbaar, als een Jeanne d’Arc van de liefde: ‘Hoe sterker Amor in de aanval
gaat, / Hoe meer hij krachten schenkt en weerbaarheid: / Hij geeft ons frisse
moed voor elke strijd.’
Louise Labé, Sonnetten.
Vert. Piet Thomas. Amsterdam: De Wilde Tomaat, 2015. 70 p. € 12,50 (Overtoom 387-HS,
1054 JN Amsterdam dewildetomaat@ziggo.nl)
| Eerder gepubliceerd in de rubriek 'Schhon & haaks' in De Parelduiker 21 (2016), nr. 1, p. 66.