DE KOEKOEK
Ik begrijp de mensen niet die
naar waarzeggers en
helderzienden gaanen met bonen en horoscopen
willen ontdekken wat hun
in de toekomst wacht. Wat voor troost
en zin zit er in het beleven
van wat al bekend is? Het geheimzinnige boek
van het leven moeten we
bladzijde voor bladzijde lezen, vol hoop,
zonder vooruit te kijken. En wie,
gegrepen door slechte nieuwsgierigheid
of duivelse driestheid,
het gordijn der dagen wil optillen,
vindt het leven niet, maar de dood.
Als kind in Thessaloniki liep
ik in de lente
met mijn grootmoeder langs de
Turkse kazernes.Achter de gele hoge muren
hoopten zich ordeloos en opgewonden,
als ging het waaien, de donkere en groene wolken
van de bomen samen. En ik herinner me,
daar klonk altijd het roepen
van een koekoek. En omdat ik wist
dat koekoeken voorspellen hoeveel
jaar je zal leven, rende ik weg,
bedekte met beide handen mijn oren,
om niet te horen wat deze bovenmenselijke stem
voorspelde, onzichtbaar en angstaanjagend,
vanuit de dichte duisternis van het loof.
1963
Uit het Bulgaars vertaald
door Jan Paul Hinrichs
| Eerder verschenen in:
Atanas Daltsjev, Ontvolkte plaatsen,uit het Bulgaars vertaald door Jan Paul Hinrichs (Oegstgeest: Stichting De Lantaarn, 2006), p. 6 (Kelderkast; 4).
